پنج صفت براى مۆمنين حقيقى‏

قرآن كريم در آيات ابتدايي سوره انفال اوصافي را ذكر مي كند كه اگر كسي بعد از ايمان به آنها نيز متصف شد ايمان او ايمان حقيقي است و به تعبير قرآن كريم چنين كسي حقاً مومن است:

إِنَّمَا الْمُۆْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُُمْ وَ إِذَا تُلِيَتْ عَلَيهِْمْ ءَايَاتُهُ زَادَتهُْمْ إِيمَانًا وَ عَلىَ‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكلَُّونَ(2) الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ(3) أُوْلَئكَ هُمُ الْمُۆْمِنُونَ حَقًّا  لهَُّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ(4)

علامه طباطبايي(ره) در تفسير اين آيات مي نويسد:(3)

اين آيات، خصائص و امتيازات مردمانى را كه به معناى حقيقى كلمه، مۆمن هستند بيان نموده و اوصاف كريمه و ثواب جزيلشان را برمى‏شمارد.

آنگاه در بيان اينكه چرا فقط به پنج صفت از صفات ايشان اشاره شده مي نويسد:

اين پنج صفت، صفاتى اند كه داشتن آنها برابر است با داشتن تمامى صفات نيك و دارا بودن حقيقت ايمان و آن صفات عبارتند از:

1. ترسيدن و تكان خوردن دل در هنگام ذكر خدا

2. زياد شدن ايمان در اثر شنيدن آيات خدا

3. توكل

4. برپا داشتن نماز

5. انفاق از آنچه كه خدا روزى كرده